Over de loondoorbetaling bij een bedrijfsongeval

Wat als het loon niet volledig wordt doorbetaald?

Hoewel de wet voorschrijft dat een werkgever je tijdens arbeidsongeschiktheid minimaal 70% van je loon moet doorbetalen, zijn er situaties waarin de loondoorbetaling lager kan uitvallen of zelfs helemaal stopt. Dit kan gebeuren als de werkgever meent dat je niet voldoende meewerkt aan je re-integratie, of als er sprake is van opzettelijk roekeloos gedrag dat het ongeval heeft veroorzaakt. Ook kan het voorkomen dat je werkgever in financiële problemen verkeert en niet in staat is om je loon door te betalen.

Als je het niet eens bent met de hoogte van de loondoorbetaling, of als je werkgever je loon helemaal niet doorbetaalt, heb je verschillende mogelijkheden om actie te ondernemen. Je kunt contact opnemen met een vakbond of juridisch adviseur voor advies, en je hebt het recht om een klacht in te dienen bij de Inspectie SZW (Sociale Zaken en Werkgelegenheid). Als de werkgever in gebreke blijft, kun je via een juridische procedure eisen dat je loon wordt doorbetaald.

In gevallen waarin de loondoorbetaling wordt gestopt omdat je niet voldoende meewerkt aan je re-integratie, is het belangrijk om goed te overleggen met je werkgever en arbodienst. Je bent als werknemer verplicht om mee te werken aan je herstel en aan het vinden van passend werk, maar je werkgever moet je hierbij ook goed begeleiden. Als er onenigheid ontstaat over je inzet of het re-integratietraject, kan het raadzaam zijn om een arbeidsrechtadvocaat in te schakelen die je kan helpen om je rechten te beschermen.

De rol van het UWV en de loondoorbetalingsplicht

Naast de loondoorbetalingsverplichting van de werkgever heeft het UWV (Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen) een belangrijke rol in de controle op de naleving van deze verplichting. Als je langdurig arbeidsongeschikt bent door een bedrijfsongeval, zal het UWV na twee jaar beoordelen of je nog steeds niet kunt werken en of je in aanmerking komt voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering via de WIA (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen).

Tijdens de eerste twee jaar van arbeidsongeschiktheid ligt de verantwoordelijkheid voor loondoorbetaling volledig bij de werkgever. De werkgever moet zich tijdens deze periode houden aan zijn verplichtingen om je loon door te betalen en om je te ondersteunen bij je re-integratie. Het UWV kan boetes opleggen aan werkgevers die zich niet aan deze regels houden of kan besluiten dat de werkgever de loondoorbetaling moet verlengen als hij onvoldoende inspanningen heeft geleverd om je terug aan het werk te helpen.

Als je werkgever bijvoorbeeld niet genoeg doet om je te helpen re-integreren, kan het UWV beslissen dat de loondoorbetalingsplicht met een jaar wordt verlengd. Dit geeft je als werknemer extra bescherming tegen inkomensverlies als je door toedoen van de werkgever langer dan nodig arbeidsongeschikt blijft. Het is daarom belangrijk dat je werkgever actief meewerkt aan je herstel en dat er regelmatig contact is met de arbodienst om je voortgang te monitoren.

Wat gebeurt er na twee jaar arbeidsongeschiktheid?

Als je na twee jaar arbeidsongeschiktheid door een bedrijfsongeval nog steeds niet kunt werken, stopt de loondoorbetalingsverplichting van de werkgever. Vanaf dat moment kun je in aanmerking komen voor een WIA-uitkering. De WIA kent twee verschillende regelingen, afhankelijk van de mate van arbeidsongeschiktheid: de IVA (Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten) en de WGA (Werkhervattingsregeling Gedeeltelijk Arbeidsongeschikten).

De IVA is bedoeld voor werknemers die volledig en duurzaam arbeidsongeschikt zijn, terwijl de WGA geldt voor werknemers die gedeeltelijk arbeidsongeschikt zijn maar nog wel in staat zijn om (gedeeltelijk) te werken. De hoogte van de WIA-uitkering is afhankelijk van je eerdere inkomen en de mate waarin je arbeidsongeschikt bent verklaard.

Het is belangrijk om te weten dat de overgang naar een WIA-uitkering vaak betekent dat je inkomen lager wordt dan tijdens de periode van loondoorbetaling door je werkgever. Daarom is het verstandig om tijdig te onderzoeken welke regelingen er voor jou van toepassing zijn en om, indien mogelijk, voorbereidingen te treffen voor de financiële gevolgen van langdurige arbeidsongeschiktheid.

Re-integratie: de verantwoordelijkheid van werkgever en werknemer

Een belangrijk onderdeel van de loondoorbetalingsverplichting is de verplichting van de werkgever om zich in te spannen voor je re-integratie. Dit betekent dat de werkgever samen met jou en de bedrijfsarts een plan moet opstellen om je zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen, binnen de mogelijkheden die je hebt. Dit kan betekenen dat je tijdelijk aangepast werk krijgt of dat je werkzaamheden worden verminderd om te voorkomen dat je te snel overbelast raakt.

Als werknemer ben je verplicht om mee te werken aan je re-integratie. Dit betekent dat je moet deelnemen aan gesprekken met de bedrijfsarts, actief moet meewerken aan de voorgestelde re-integratiemaatregelen en, waar mogelijk, terug moet keren naar de werkvloer. Als je niet meewerkt aan het re-integratieproces, kan de werkgever besluiten om je loon stop te zetten. Dit is een maatregel die werkgevers soms nemen als ze vinden dat de werknemer onvoldoende inzet toont om terug te keren naar het werk.

Het re-integratietraject wordt door zowel de werkgever als de werknemer zorgvuldig gemonitord. Na twee jaar wordt er een eindverslag gemaakt dat aan het UWV wordt voorgelegd. Dit verslag is belangrijk bij het bepalen of je in aanmerking komt voor een WIA-uitkering of dat er nog verdere re-integratiemogelijkheden zijn.